تحلیل مقایسه ای از کاربرد روش های تحلیل چند معیاره در مطالعات منطقه ای (مطالعه موردی: استان لرستان)

       تکنیک­های تصمیم­گیری چند معیاره با اتخاذ انواع مشخصه­های کمی و کیفی و وزن­دهی آن­ها ابزارهای مناسبی در تحلیل تصمیم­گیری برنامه­ریزی توسعه­ی نواحی می­باشند. در همین راستا پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی- تحلیلی و با هدف بهره­گیری تلفیقی و مقایسه­ای از روش­های تصمیم­گیری چند معیاره تاپسیس، تحلیل چند معیاره ویکور و محاسبه تحلیل سلسله­مراتب (EHP) در تلاش است تا وضعیت توزیع و توسعه شاخص­های توسعه­ی اقتصادی- اجتماعی، فرهنگی، بهداشتی- درمانی در استان لرستان (بعنوان جامعه هدف) را مورد تحلیل و ارزیابی مقایسه­ای قرار دهد. نتایج نشان دهنده موقعیت متفاوت توسعه­یافتگی شهرستان­های استان در روش­های مورد مطالعه است. در برآیند تحلیل مقایسه­ای نیز چنین به نظر می­رسد که روش  VIKORبه لحاظ این که میزان نوسان نتایج در این روش در مقایسه با دو روش دیگر مورد استفاده، دارای درصد و شدت تغییرات کمتری است، از اعتبار بیشتری در سطح­بندی توسعه نواحی برخوردار است.